Mimo tego nowotarżanie zaczęli turniej od pewnej i niezwykle istotnej w kontekście dalszej rywalizacji, wygranej 4:0 nad MOMS Tychy. Dwa trafienia zaliczył Jakub Trzebunia, po jednym Dominik Szlembarski i Jakub Michalski. W drugim starciu Podhalanie ulegli późniejszym Mistrzom Polski Sokołom Toruń 1:6. Honorowa bramka dla Podhala była autorstwa Michalskiego. Starcie numer trzy z Niedźwiadkami Sanok decydowało o awansie do półfinału. Nowotarżanie po bardzo dobrym spotkaniu wygrali 5:3. Gole zdobywali Michalski, Trzebunia, Szlembarski, oraz Łukasz Długopolski i Daniel Nykaza. O wejście do finału Podhalanie mierzyli się z Naprzodem Janów. Po szalonym, niezwykle emocjonującym starciu „Szarotki” przegrały to starcie 5:6. Dwa razy na listę strzelców wpisał się Szlembarski, a po jednym golu dołożyli Trzebunia, Michalski i Nykaza. Podhalu pozostała walka o „brąz” z gospodarzami Polonią Bytom. Także i w tym meczu brakło szczęścia. Nowotarżanie przegrali go 1:2 po dogrywce. Gola zdobył Szlembarski.

 

- Szkoda mi chłopaków, bo za tą walkę, serce i zdrowie na lodzie jakie zostawiali w każdym meczu, zasłużyli sobie na medal. Naprawdę należą się im wielkie słowa pochwały, a ja chciałbym podziękować też naszym sponsorom, którzy pomogli nam w wyjeździe na turnieju – ocenił kierownik Podhala, Maciej Klimowski.

 

 

 

Indywidualna nagroda trafiła do rąk Szymona Klimowskiego, który dwukrotnie w trakcie turniej wybierany był najlepszym zawodnikiem w meczach przeciwko Tychom i Polonii, i finalnie zdaniem organizatorów został wybrany najlepszym bramkarzem Mistrzostw.

 

Skład MMKS Podhala: Szymon Klimowski, Kacper Zając, Dominik Szlembarski, Tadeusz Słowakiewicz, Krzysztof Jarczyk, Jakub Michalski, Jakub Trzebunia, Karol Sarniak, Patryk Sulka, Daniel Nykaza, Łukasz Długopolski, Kacper Malasiński, Piotr Bury, Kamil Gawron, Marcin Pudzisz, Jan Sokół, Nikodem Łojas, Damian Rączka, Kacper Luberda. Trener Pavel Korolev. Kierownik: Maciej Klimowski.

 

Warto podkreślić że chłopaki nie zapomnieli o swoim zmarłym – po ciężkiej chorobie – koledze Maksymie Batkiewiczu, którego grób odwidzieli tuż przed wyjazdem na MP, a w trakcie każdego z finałowych spotkań koszulka z jego nazwiskiem wisiała w boksie.