Był członkiem TOPR od 1945 roku. Ma na swym koncie wiele nowych dróg wspinaczkowych w tym także zimowych m.in. jako pierwszy pokonując w czteroosobowym zespole w warunkach zimowych w kwietniu 1953 roku Żleb Dregea na Granatach.

  W TOPR zajmował się sprawami łączności, serwisował między innymi legendarne KLIMKI

Był meteorologiem, pracownikiem Stacji Meteorologicznej w Zakopanem, na Hali Gąsienicowej, a od 1954 r w Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu. Od 1978 do 1992 był jego kierownikiem.

 [*] [*] [*]

 

Jeden z najlepszych sprinterów w historii polskich panczenów, nauczyciel wf, trener, jeden z najlepszych sprinterów w historii łyżwiarstwa szybkiego w Polsce, 18-krotny rekordzista kraju (500, 1000, 1500 m i wielobój sprinterski), olimpijczyk z Lake Placid (1980).

  Prekursor konkurencji sprinterskich na naszym gruncie, niesłychanie mocny fizycznie, w marcu 1979 w Medeo ustanowił rekord Polski na 500 m fantastycznym wynikiem 37,50, którego nikt w Polsce nie był w stanie poprawić przez 17 lat. 10-krotny mistrz Polski: na 500 m (1976, 1978-1982), 1000 m (1978-1980) i 1500 m (1981) i 2-krotny wicemistrz Polski w wieloboju sprinterskim (1975, 1983). 

Uczestnik MŚ: wielobój sprinterski, 1975 Göteborg: 27 m., 1977 Alkmaar: 20 m., 1978 Lake Placid: 8 m., 1979 Inzell: 9 m., 1980 West Allis: 27 m., 1981 Grenoble: 14 m., 1982 Alkmaar: 14 m. 18-krotny rekordzista Polski: 500 m – 39.60 (1975), 38.60 (1976), 38.44 (1978), 38.25 (1978), 38.10 (1978), 37.50 (1979); 1000 m – 1.19,20 (1976), 1.18,05 (1978), 1.17,91 (1978), 1.16,30 (1979); 1500 m – 1.59,15 (1978); wielobój sprinterski – 160,500 (1976), 159,575 (1978), 157,933 (1978), 154,670 (1978), 154,535 (1980), 153,860 (1981), 153,280 (1982). Rekordy życiowe: 500 m – 37.50 (24 marca 1979 Medeo), 1000 m – 1.16,30 (28 marca 1979 Medeo), 1500 m – 1.59,50 (31 marca 1978 Medeo), wielobój sprinterski – 153,280 (19 marca 1982 Medeo). Mistrz Sportu. Działacz i sędzia sportowy.

[*] [*] [*] 

 

Działacz, Komandor Yach Clubu Zakopane, członek Miejskiej Rady Sportu.

[*] [*] [*] 

 

Trener Zakopiańskiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego. Rodzinie  i bliskim składamy wyrazy współczucia.

  Ukończył AWF w Krakowie w roku 1975. Pracował w klubach LKS Poprad Rytro w latach 1975-1982, Podhalu Nowy Targ od 1982 do 1992 roku.

Na Igrzyskach Olimpijskich Sarajevo 1984 trener Józefa Łuszczka.

Od 1992 do 2020 roku pracował w ZSMS Zakopane, gdzie przez wiele lat był trenerem koordynatorem biegów narciarskich. Trener kadry młodzieżowej PZN w latach 1993-1996.

Szkolny trener naszej mistrzyni Justyny Kowalczyk.

Wychował wielu medalistów mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach wiekowych oraz reprezentantów kraju.

 

[*] [*] [*] 

 

Był zawodnikiem WKS Legii Zakopane, złotym medalistą Mistrzostw Świata  Juniorów w Altenbergu w 1967 roku. Zdobył dwa srebrne medale podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Zakopanem w 1969r . 

Andrzej Rapacz to trzykrotny Mistrz Polski w sztafecie 4x10km 1969,1971-1972, czterokrotny Wicemistrz Polski w biegu na 15km i sztafecie 4x10, siedemnastokrotny Mistrz Polski w biathlonie na 10km, 20km i sztafecie 4x7,5km, trzykrotny Wicemistrz Polski w biathlonie i sztafecie, pięciokrotny medalista Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych. To uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Sapporo 1972 i w Innsbrucku 1976 oraz Mistrzostw Świata w Ostersund 1970, Hameelinna(brązowy medal) 1971, Raubiczach 1974, Anterselva 1976, Ruhpolding 1979. 

Ś.P. Andrzej po zakończeniu kariery sportowej przez wiele lat trenował nowe pokolenia biathlonistów.

[*] [*] [*] 

 

Były biegacz narciarski i trener biathlonowy – twórca biathlonu kobiecego w Polsce i wychowawca wielu reprezentantek kraju.

 

 Swoją przygodę ze sportem rozpoczął od wywalczenia tytułu mistrza Polski juniorów w kombinacji norweskiej. W późniejszych latach rywalizował w biegach narciarskich, w których trzykrotnie sięgał po złote medale mistrzostw kraju. W 1964 roku reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, w których zajął 33. miejsce w biegu na 15 km, 40. miejsce w biegu na 30 km oraz 8. miejsce w sztafecie 4 x 10 km.

 Po zakończeniu kariery sportowej był trenerem w klubach zakopiańskich. Z jego inicjatywy pod koniec lat osiemdziesiątych powołano pierwszą w kraju grupę biathlonistek. Jako trener kadry narodowej uczestniczył w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Albertville (1992) i Lillehammer (1994). Pod jego wodzą Zofia Kiełpińska, Krystyna Liberda, Helena Mikołajczyk i Anna Stera wywalczyły brąz w biegu drużynowym podczas Mistrzostw Świata w Borowcu (1993). W późniejszych latach kontynuował pracę z młodzieżą – odkrył talenty m. in. Krystyny Guzik oraz Pauliny Bobak.

 Swoje wspomnienia związane z początkami biathlonu kobiecego w Polsce zawarł w wielu publikacjach. Był autorem licznych książek, m. in. „A tarcze znikały w mroku”, „Dziewczyny twarde jak stal zbójnickiego noża” oraz „Polowacka na medal olimpijski w biathlonie”.

[*] [*] [*]

 

Trener w klubie Wisła Gwardia Zakopane, szkoleniowiec wielu podhalańskich talentów, w tym Wojciecha Fortuny, o którym złoty medalista igrzysk w Sapporo w 1972 roku mówił często jako o swoim drugim ojcu.

[*] [*] [*] 

 

 mgr inż. geodeta, były prezes Tatrzańskiego Związku Narciarskiego, wiceprezes Polskiego Związku Narciarskiego, wieloletni prezes klubu sportowego SNPTT 1907 Zakopane. Był instruktorem-wykładowcą narciarstwa, przez wiele lat trenował zawodników snowboardu w klubie AZS Zakopane.

[*] [*] [*]

 

Piłkarz Dunajca Ostrowsko i trener w Akademii Piłkatrskiej Podhale Nowy Targ.

[*] [*] [*]